O MNIE

Anita Demianowicz

Cześć !

Mam na imię Anita. Jestem podróżniczką i fotografką. Pisałam dla magazynów Podróże, Poznaj Świat, Rowertour. Moje reportaże można przeczytać w Dużym Formacie oraz magazynie Kontynenty. Obecnie prowadzę przede wszystkim kursy fotograficzne online Wyzwolone Migawki.

Jestem również autorką książki „Końca świata nie było”. Do 2019 roku prowadziłam również  unikalny festiwal podróżniczy w moim rodzinnym Gdańsku – TRAMPki-Spotkania Podróżujących Kobiet. Niestety pandemia zepsuła wszystkie plany. Liczę, że festiwal jeszcze wróci do działania.

Mój blog otrzymał wiele nagród, m.in.:

1. Wyróżnienie specjalne w konkursie Blog Roku 2012
2. Pierwszą nagrodę za najlepszy blog z Gdańska na Blog Forum 2015
3. Nominację do Travelery 2016 dla podróżnika National Geographic.

19 września 2016 roku zadebiutowałam na rynku wydawniczym książką podróżniczą „Końca świata nie było”, opowiadającą o mojej pierwszej samotnej, pięciomiesięcznej podróży do Ameryki Środkowej. Jestem absolwentką wielu kierunków studiów, m. in. filologii polskiej, ale i najważniejszej dla mnie w historii edukacji Polskiej Szkoły Reportażu, która nauczyła mnie inaczej patrzeć na otaczającą rzeczywistość.

Najchętniej podróżuję w pojedynkę, a moim ulubionym środkiem transportu jest rower, którym pokonałam zimą trasę z Ukrainy, przez Bułgarię, Rumunię do Turcji, Iran i Turkmenistan, a co najważniejsze objechałam Polskę dookoła, pokonując 3551 km.

Jeszcze do stycznia 2012 roku pracowałam jako przedstawiciel medyczny w firmie farmaceutycznej. Jedna podróż zmieniła wszystko. Dziś jestem podróżującą w pojedynkę kobietą, która wcale nie jest aż taka odważna, jak się wszystkim wydaje 🙂

---

Moja książkę już do nabycia. Kupisz ją  na stronie wydawnictwa i w dobrych księgarniach:

Zamów na stronie wydawnictwa!>>>

Kalendarium spotkań autorskich>>>

---

Początek:

Miałam sen. Przyśniły mi się wzniosłe i niebezpieczne wulkany, piaszczyste plaże Morza Karaibskiego i „koniec świata”, który miał nastąpić 21 grudnia 2012. To musi być Gwatemala – rzekłam, spoglądając na mapę świata. Czułam, że ona mnie wzywa, że jest tam coś, co muszę odnaleźć. Wiedziałam, że ta podróż zmieni całe moje życie.

Na początku był więc plan wyjazdu, który długo kiełkował w mojej głowie. Długo, bo miałam obawy, a właściwie to byłam przerażona, że zaplanowałam prawie pięciomiesięczny samotny wyjazd w odległe i nieznane kraje, bez znajomości języka hiszpańskiego. Do tej pory moje wyjazdy ograniczały się raczej do kilkunastodniowych podróży w towarzystwie. W dodatku miałam rzucić pracę w korporacji, w której jako przedstawiciel medyczny przepracowałam pięć lat.

Przygotowania do samotnego wyjazdu rozpoczęłam więc od pierwszych podróży autostopem w towarzystwie, ale nie mężowskim jak to zwykle bywało, ale w towarzystwie koleżanek. Zaczęłam powoli zyskiwać wiarę w to, że jednak potrafię sama pewne rzeczy zorganizować i poradzić sobie w trudnej sytuacji. Choć nie zawsze było łatwo.

I w końcu nadszedł pamiętny dzień 8 grudnia 2012, gdy stanęłam na płycie lotniska im. Lecha Wałęsy w Gdańsku. Od tego dnia wszystko miało się zmienić.

W podróż wybrałam się przede wszystkim chyba po to, by poznać siebie, swoje możliwości i by coś sobie udowodnić, a także by poznać nowa kulturę, by sprawdzić czy podróże są tą drogą, która naprawdę chcę w życiu podążać. Chciałam też nauczyć się języka hiszpańskiego.

I chociaż w podróży nie zawsze było łatwo, to decyzja o wyjeździe była jedną z najlepszych, jaką podjęłam. Zdecydowałam, że to, co chcę robić w życiu to podróżować i pisać o tym i krok po kroku realizuję te zamierzenia.

Pięć miesięcy minęło. Zwiedziłam jedne z ponoć najniebezpieczniejszych krajów świata: Salwador, Honduras, Gwatemalę, wpadłam z odwiedzinami też do Meksyku. Nauczyłam się języka hiszpańskiego, poznałam fantastycznych ludzi. Przede wszystkim spełniłam swoje największe marzenie i uwierzyłam w to, że nie ma dla mnie rzeczy niemożliwych.

Z dniem wyjazdu postanowiłam prowadzić blog z podróży, który miał być początkowo tylko zapiskiem mojego codziennego życia w obcych krajach. Zaledwie po dwóch miesiącach prowadzenia bloga „Podążam swoją drogą”, otrzymałam wyróżnienie specjalne w konkursie Onetu Blog Roku 2012. To dodało mi pewności, że nie mogę przestać go pisać po powrocie. I nie przestałam.

Moje podróże od momentu rozstania z korporacją

Grudzień/wrzesień 2020 Meksyk, Gwatemala, Belize, Salwador

Styczeń/maj 2019, Salwador, Gwatemala

Listopad/grudzień 2018, Panamericana rowerem (Panama, Kostaryka)

Wrzesień/październik 2018, Teneryfa

Maj/czerwiec 2018, Salwador, Gwatemala

Maj 2018, Szwajcaria na rowerze

Marzec 2018, Polowanie na zorzę w Norwegii

Styczeń 2018 Salwador, Gwatemala

Listopad/grudzień 2017 Gwatemala

Listopad 2017 Włochy – Dolomity

Czerwiec 2017 Niemcy – Saksonia

Maj 2017 Czechy

Kwiecień 2017 Toskania

Marzec 2017 Islandia

Styczeń 2017 Norwegia „Polowanie na zorzę”

Grudzień 2016 Chile ” Kobiecy trekking w Torres del Paine”

Wrzesień 2016 Islandia: „babska” wyprawa samochodowa 4×4

Lipiec 2016 Niemcy: Saksonia na rowerze

Czerwiec 2016 Islandia: „babska” wyprawa samochodowa 4×4

Luty 2016 Szwajcaria

Październik 2015 Wietnam

Sierpień 2015  rowerem po Islandii (niefortunnie przerwana podróż …ale jeszcze tam wrócę)

Czerwiec 2015 – lipiec 2015 – solowa rowerowa jazda dookoła Polski

Kwiecień 2015  udział w V etapie Rowerowego Jamboree przez Iran do Turkmenistanu

Styczeń 2015 – Luty 2015 – udział w zimowym kobiecym etapie sztafety rowerowej Rowerowe Jamboree z Ukrainy, przez Rumunię, Bułgarię do Turcji

Grudzień 2014 – Chile

Sierpień 2014 – solowy wyjazd rowerowy wzdłuż granicy wschodniej Polski

Kwiecień 2014 – Czerwiec 2014 – solowy wyjazd do Panamy, Kostaryki i Nikaragui

Listopad 2013 – USA solo-roadtrip

Czerwiec 2013 – wyjazd na Azory

Maj 2013 – wyjazd na Maderę

Grudzień 2012 – kwiecień 2013 – pierwsza podróż w pojedynkę: Gwatemala, Honduras, Salwador i Meksyk

Wrzesień 2012 – autostopem do Barcelony

Lipiec 2012 – wyjazd do Japonii

Wrzesień 2013 – autostopem po Bałkanach

Maj 2012 – udział w wyścigach autostopowych z Sopotu do Dubrovnika

NAGRODY

Nominacja do nagrody TRAVELERY National Geographic w katergorii „Podróżnik on-line”

II Miejsce w konkursie Nagroda ROWERTOURu 2015 w Kategorii: Polska

Blog Forum Gdańsk Award 2015 w kategorii Blog of Gdańsk -Blog Czytelników

Nagroda główna ROWERTOURu 2014 w Kategorii: Polska 

BLOG ROKU 2012 Wyróżnienie Specjalne (blog funkcjonował wówczas pod starym adresem anitademianowicz.blogspot.com)

[justified_image_grid ids=4933,20,4837 thumbs_spacing=2 row_height=250 height_deviation=50 max_rows=1]

O mojej aktywności w mediach i nie tylko przeczytasz tu